Ένα αποκρουστικό έθιμο διατηρούν εδώ και εκατοντάδες χρόνια οι μουσουλμάνοι που αφορά στην σεξουαλική κακοποίηση αγοριών.
Λέγεται Bacha Βazi (Μπάτσαμπάζι) και πρόκειται για την παράδοση που σημαίνει «χορεύοντας με τα αγόρια».
Στο θεοφοβούμενο Αφγανιστάν, υπάρχουν δυο λέξεις για τα αγόρια που η δουλειά τους είναι να εξάπτουν τη φαντασία μεγάλων σε ηλικία κυρίων, οι οποίοι πληρώνουν αδρά γι? αυτό. “Bacha bazi”, τους λένε που σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει το «παιχνίδι του παιδιού». Νεαρά αγόρια, βαμμένα και ντυμένα με γυναικεία ρούχα χορεύουν για κυρίους, σε πάρτι που γίνονται ειδικά γι? αυτό το σκοπό. Αν υπήρχε και συναίνεση σε όλο αυτό, θα μιλούσαμε για ένα είδος οργανωμένης πορνείας πολυτελείας.
Όμως, ο λόγος γίνεται για σεξουαλικούς σκλάβους στην κατά τα άλλα συντηρητική κοινωνία του Αφγανιστάν που καίει και σκοτώνει στην υποψία μόνο της ομοφυλοφιλίας. To φωτογραφικό project του Barat Ali Bator περιγράφει γλαφυρά την ύπαρξη πολλών τέτοιων αγοριών στο Αφγανιστάν που αρπάχθηκαν από τις οικογένειες τους και έγιναν «παιχνίδι» ή «αγόρια χωρίς γένια», όπως τα αποκαλούν εκεί.
Όμως, ο λόγος γίνεται για σεξουαλικούς σκλάβους στην κατά τα άλλα συντηρητική κοινωνία του Αφγανιστάν που καίει και σκοτώνει στην υποψία μόνο της ομοφυλοφιλίας. To φωτογραφικό project του Barat Ali Bator περιγράφει γλαφυρά την ύπαρξη πολλών τέτοιων αγοριών στο Αφγανιστάν που αρπάχθηκαν από τις οικογένειες τους και έγιναν «παιχνίδι» ή «αγόρια χωρίς γένια», όπως τα αποκαλούν εκεί.
Η συνήθης πρακτική του κυκλώματος που συντηρεί αυτή τη βιομηχανία σκλάβων του σεξ είναι να αποσπά τα παιδιά από φτωχές οικογένειες, με υποσχέσεις που ποτέ δεν τηρούνται και να μετατρέπει αυτούς τους ανθρώπους σε ισόβιες απλήρωτες πόρνες που το μόνο που ξέρουν είναι να χορεύουν και να βιάζονται από ηλικιωμένους. Τα αγόρια αυτά ποτέ δεν πληρώνονται για τις υπηρεσίες τους, ενώ οι ηλικίες τους μετά βίας ξεπερνούν τα 15 έτη.
Σύμφωνα με την έρευνα του Bator, ο οποίος κατέγραψε όλα αυτά τα τελετουργικά χορού και σεξ, τα αγόρια αυτά ποτέ δεν πληρώνονται για τις υπηρεσίες τους, ενώ οι ηλικίες τους μετά βίας ξεπερνούν τα 15 έτη. Για τις οικογένειες τους είναι σα να μην υπήρξαν ποτέ. Και φυσικά ούτε λόγος για να φτιάξει ένα τέτοιο αγόρι ξανά τη ζωή του, να δουλέψει, να παντρευτεί ή να κάνει δική του οικογένεια. Οι «ιδιοκτήτες» τους, οι κύριοι που τους παρέχουν στέγη και τροφή, συνήθως είναι άνθρωποι που στο Αφγανιστάν θεωρούνται… σύμβολα για την ευμάρεια τους. Κανένας δεν ασχολείται με το ότι αυτοί οι επιφανείς κύριοι φυλακίζουν ουσιαστικά νεαρόκοσμο σε 4 «χρυσούς» τοίχους.
Και φυσικά, η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος. Αυτά τα παιδιά δεν ζουν πολύ. Αν δεν καταλήξουν στα ναρκωτικά, συνήθως μεγαλώνοντας – και επειδή πια δεν είναι το ίδιο θελκτικά όσο στην πρώτη νιότη – γίνονται εκείνα ο λόγος που συνεχίζεται η αλυσίδα της σκλαβιάς: μυούν νεαρά αγόρια στην ίδια δουλεία που κατέστρεψε τη δική τους ζωή.
Για χρόνια, Αμερικανοί στρατιώτες που γύριζαν στην πατρίδα τους από επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν είχαν πολλές τέτοιες ιστορίες να αφηγηθούν για αγόρια που κάποιος τα άρπαξε από το σπίτι τους, τα βίασε, τα «έμπασε» σε κάποια έπαυλη.
Στους ίδιους αυτούς στρατιώτες είχε δοθεί η οδηγία να μην κάνουν τίποτα γι? αυτό: να μην καταγγείλουν, να μην προσπαθήσουν να βοηθήσουν τα παιδιά, απλούστατα γιατί θα είχαν να κάνουν με ένα έθιμο πολύ καλά μπολιασμένο στην κουλτούρα αυτής της χώρας. Τόσο καλά, που συχνά ακόμη και αστυνομικοί κάνουν χάζι αυτά τα τελετουργικά χορών και μουσικής με νεαρά αγόρια.
Μόνο πριν από λίγο καιρό απαγορεύτηκε από την κυβέρνηση το τελετουργικό του “bacha bazi”, ύστερα από δεκαετίες και ενώ είχε δημιουργηθεί η πεποίθηση ότι μόνο οι Ταλιμπάν μπορούσαν να τα βάλουν με τους «άγραφους» νόμους όσων συντηρούσαν αυτό το φαινόμενο. Λόγω των αμέτρητων πληγών που το “bacha bazi” έχει δημιουργήσει στο ήδη ταλαιπωρημένο σώμα της Αφγανικής κοινωνίας πλέον – και σύμφωνα και με την έρευνα του φωτογράφου – γίνονται συλλήψεις και ο νόμος δεν λοξοκοιτάει κάνοντας πλάτες στους πορνοβοσκούς…
