Υδράργυρος άκρως επικύνδινος.Που βρίσκεται?

 

Γιατί αποτελεί πρόβλημα ο υδράργυρος;

Ο υδράργυρος απαντάται φυσικά στο περιβάλλον, συνήθως δε σε ασφαλείς περιεκτικότητες σε ορυκτά υλικά, χωρίς να εγκυμονεί κάποιο σοβαρό κίνδυνο. Το πρόβλημα προκύπτει λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που έχουν ως συνέπεια την έκλυση μεγάλων ποσοτήτων υδραργύρου στο περιβάλλον, οι οποίες μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα για χιλιάδες χρόνια.

 Κύρια ανησυχία αποτελεί ο υδράργυρος που περιέχεται στο νερό και τα προσχωματικά υλικά, καθώς απαντάται σε αυτά σε ιδιαίτερα τοξική μορφή και είναι εύκολη η πρόσληψή του από τα ζώα μέσω των οποίων εισέρχεται στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει εντοπίσει 10 χημικές ουσίες που προκαλούν μείζονα ανησυχία για τη δημόσια υγεία, εκ των οποίων οι τέσσερις είναι βαρέα μέταλλα: κάδμιο, υδράργυρος, μόλυβδος και αρσενικό.

Πόσος υδράργυρος υπάρχει στο περιβάλλον;

Η μέχρι τώρα χρήση του υδραργύρου από τους ανθρώπους είχε ως συνέπεια την έκλυση εκατοντάδων χιλιάδων τόνων υδραργύρου στο περιβάλλον. Τα επίπεδα υδραργύρου στην ατμόσφαιρα κυμαίνονται σήμερα έως και 500% πάνω από τα φυσιολογικά επίπεδα. Στους ωκεανούς, οι συγκεντρώσεις υδραργύρου είναι περίπου 200% πάνω από τα φυσιολογικά επίπεδα.

Πώς χρησιμοποιείται ο υδράργυρος και ποιες είναι οι βασικές πηγές εκπομπής του; 

Οι τρέχουσες χρήσεις του υδραργύρου ανά τον κόσμο ποικίλλουν. Στην Ευρώπη, η χρήση υδραργύρου είναι πολύ περιορισμένη και ουσιαστικά τα επόμενα χρόνια θα χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο σε σφραγίσματα δοντιών, καθώς οι βιομηχανικές χρήσεις του έχουν απαγορευτεί. Σε άλλα μέρη του κόσμου, ο υδράργυρος χρησιμοποιείται ακόμη ευρέως σε βιομηχανικές δραστηριότητες και στη μικρής κλίμακας εξόρυξη χρυσού.

Μία από τις σημαντικότερες πηγές ρύπανσης από υδράργυρο στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου είναι η καύση στερεών καυσίμων, όπως ο άνθρακας, ο λιγνίτης, η τύρφη και το ξύλο, τόσο για βιομηχανική όσο και για οικιακή χρήση. Τα εν λόγω καύσιμα περιέχουν μικρές ποσότητες υδραργύρου οι οποίες εκλύονται στο περιβάλλον όταν τα καύσιμα αυτά καίγονται. Οι εκλύσεις αυτές αποτελούν τη βασική πηγή εκπομπών υδραργύρου στην Ευρώπη και προέρχονται από δραστηριότητες όπως η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η παρασκευή τσιμέντου και η παραγωγή μετάλλων.

Με ποιον τρόπο εκτίθενται οι άνθρωποι στη ρύπανση από υδράργυρο και ποιες είναι οι επιπτώσεις στην υγεία;

Η σημαντικότερη οδός έκθεσης των ανθρώπων στον υδράργυρο είναι η κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών. Ο υδράργυρος που προσλαμβάνουν τα ζώα της θάλασσας έχει την τάση να παραμένει στον οργανισμό τους και να αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Τα μεγαλύτερα ψάρια-θηρευτές τείνουν να έχουν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις υδραργύρου, καθώς τρέφονται με μικρότερα ζώα των οποίων οι οργανισμοί περιέχουν ήδη κάποιες ποσότητες υδραργύρου. Συνεπώς, η κατανάλωση μεγαλύτερων ψαριών-θηρευτών, όπως ο τόνος ή ξιφίας, συνεπάγεται κατά κανόνα μεγαλύτερη πρόσληψη υδραργύρου σε σύγκριση με την κατανάλωση μικρότερων ψαριών, τα οποία βρίσκονται χαμηλότερα στην τροφική αλυσίδα.

Οι επιπτώσεις στην υγεία σχετίζονται με την προσλαμβάνουσα δόση. Η βασική ανησυχία όμως είναι οι επιπτώσεις του υδραργύρου στα έμβρυα και τα μικρά παιδιά. Το έμβρυο μπορεί να εκτεθεί στον υδράργυρο μέσα στη μήτρα, λόγω της κατανάλωσης θαλασσινών από τη μητέρα, γεγονός που μπορεί να έχει σημαντικές και διά βίου επιπτώσεις στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νευρικού του συστήματος, επηρεάζοντας τη μνήμη, τη γλώσσα, την προσοχή και άλλες δεξιότητες. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, μόνο στην Ευρώπη γεννιούνται κάθε χρόνο περισσότερα από 1,8 εκατομμύρια παιδιά με επίπεδα υδραργύρου πάνω από τα συνιστώμενα ασφαλή όρια.

Τι προσπάθειες καταβάλλονται στην Ευρώπη και παγκοσμίως για την αντιμετώπιση του προβλήματος του υδραργύρου;

Στην Ευρώπη, όπου ιστορικά καταγράφεται εκτεταμένη χρήση και εκπομπή μεγάλων ποσοτήτων υδραργύρου, τα τελευταία 40 χρόνια έχουν καταβληθεί σημαντικές νομοθετικές προσπάθειες οι οποίες συνέβαλαν στην ουσιαστική μείωση της χρήσης και των εκλύσεων υδραργύρου στο περιβάλλον. Στον υπόλοιπο κόσμο, η χρήση και οι εκπομπές υδραργύρου αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου, καθώς σχετίζονται με τη συνεχή οικονομική ανάπτυξη και εκβιομηχάνιση. Μεταξύ των βασικών πηγών εκπομπής περιλαμβάνονται η καύση άνθρακα και η μικρής κλίμακας βιοτεχνική εξόρυξη χρυσού.

Τον Οκτώβριο του 2013, υπογράφηκε μια πρώτη παγκόσμια διεθνής συμφωνία, η σύμβαση της Μιναμάτα, για την αντιμετώπιση του προβλήματος του υδραργύρου, η οποία κυρώθηκε από 98 συμβαλλόμενα μέρη και τέθηκε σε ισχύ το 2017. Αν και είναι ακόμη πολύ νωρίς για να αξιολογηθεί ο αντίκτυπός της, η σύμβαση αυτή αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της ανάληψης συντονισμένης παγκόσμιας δράσης για τη μείωση της ρύπανσης από τον υδράργυρο.

Ποιες είναι οι τρέχουσες τάσεις και οι μελλοντικές προοπτικές σχετικά με την παραγωγή και τις εκπομπές υδραργύρου;

Στην Ευρώπη δεν γίνεται πια εξόρυξη υδραργύρου και η ζήτηση στο ευρωπαϊκό έδαφος θα συνεχίσει να μειώνεται τα επόμενα χρόνια. Στο μέλλον, οι εκπομπές υδραργύρου στην Ευρώπη θα είναι κατά κύριο λόγο εκπομπές καύσης και θα προέρχονται ως επί το πλείστον από την καύση στερεών καυσίμων, όπως ο άνθρακας, η τύρφη, ο λιγνίτης και το ξύλο.

Η μεγαλύτερη πηγή εκπομπών υδραργύρου παγκοσμίως είναι η μικρής κλίμακας εξόρυξη χρυσού, η οποία διεξάγεται από μεμονωμένα άτομα ή μικρές ομάδες ατόμων που εξορύσσουν χρυσό με σχετικά απλό τρόπο και με χαμηλό κόστος, συνήθως δε σε μη ρυθμισμένα πλαίσια. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, πάνω από το ένα τρίτο των παγκόσμιων εκπομπών υδραργύρου σχετίζονται με τη συγκεκριμένη πηγή. Συνεπώς, η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος μέσω της εφαρμογής εναλλακτικών ασφαλέστερων τεχνολογιών θα μπορούσε να συμβάλει στην ουσιαστική μείωση της χρήσης και των εκπομπών υδραργύρου παγκοσμίως.

Παρά τις μειώσεις που έχουν επέλθει στη χρήση και τις εκπομπές υδραργύρου σε περιοχές όπως η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική, τα επίπεδα στο περιβάλλον είναι πιθανό να παραμείνουν υψηλά για πολύ καιρό, λόγω της μακράς διάρκειας ζωής του υδράργυρου στο περιβάλλον και, επίσης, λόγω της αύξησης των εκπομπών υδραργύρου σε άλλες περιοχές του κόσμου. Οι εκπομπές αυτές μεταφέρονται μάλιστα σε μεγάλες αποστάσεις. Ουσιαστικά, περίπου το ήμισυ της συνολικής εναπόθεσης υδραργύρου στην Ευρώπη προέρχεται από περιοχές εκτός της γηραιάς ηπείρου.

Ποιος είναι ο ρόλος του ΕΟΠ όσον αφορά τον υδράργυρο;

Ο ΕΟΠ συλλέγει πληροφορίες για τις εκπομπές υδραργύρου στον αέρα και το νερό από βιομηχανικές δραστηριότητες μέσω του ευρωπαϊκού μητρώου έκλυσης και μεταφοράς ρύπων (E-PRTR), καθώς και εκτιμήσεις για τις εκπομπές υδραργύρου στον αέρα από ευρύτερο φάσμα πηγών δυνάμει τόσο της νομοθεσίας της ΕΕ όσο και διεθνών συμφωνιών.

Ο ΕΟΠ συλλέγει επίσης δεδομένα για τα επίπεδα ρύπων σε υδατικά συστήματα δυνάμει της Οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα. Από τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία που δημοσίευσε ο ΕΟΠ στην έκθεση για την «κατάσταση των υδάτων» προκύπτει ότι σχεδόν 46 000 συστήματα επιφανειακών υδάτων στην Ευρώπη δεν πληρούν τα όρια υδραργύρου που προβλέπει η Οδηγία.

Ο ΕΟΠ συμμετέχει ακόμη στην πρωτοβουλία για την Βιολογική Παρακολούθηση των του Ανθρώπου της ΕΕ, ένα έργο που αποσκοπεί στην ανάπτυξη καλύτερα τεκμηριωμένων στοιχείων για την πραγματική έκθεση των πολιτών σε χημικές ουσίες, συμπεριλαμβανομένου του υδραργύρου, και για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις τους στην υγεία.

Όλες αυτές οι πληροφορίες βοηθούν τον ΕΟΠ να παρακολουθεί την πρόοδο των πολιτικών που εφαρμόζονται επί του παρόντος στην Ευρώπη και, επιπλέον, συμβάλλουν στη χάραξη νέων πολιτικών σε τομείς όπως η κανονιστική ρύθμιση της βιομηχανίας και οι χημικές ουσίες, καθώς και στη στήριξη των στόχων της σύμβασης της Μιναμάτα.

Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζονται σε νέα έκθεση που δημοσίευσε ο ΕΟΠ με τίτλο «Ο υδράργυρος στο περιβάλλον», η οποία παρέχει ολοκληρωμένη επισκόπηση όλων αυτών των ζητημάτων για την υγεία και το περιβάλλον, καθώς και των πολιτικών που σχετίζονται με τον υδράργυρο.

Τι μπορούν να κάνουν οι πολίτες για να μειώσουν την έκθεσή τους στον υδράργυρο;

Όλοι οι πολίτες μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της έκθεσής τους στον υδράργυρο, όπως επίσης και στην πρόληψη των εκλύσεων υδραργύρου στο περιβάλλον. Για παράδειγμα, οι εθνικές αρχές για την ασφάλεια των τροφίμων παρέχουν συχνά συγκεκριμένες οδηγίες στους πολίτες για τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη για την υγεία τους μέσω των ψαριών που καταναλώνουν και, παράλληλα, να περιορίσουν την έκθεσή τους στον υδράργυρο. Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνονται κατευθυντήριες οδηγίες για την κατανάλωση ψαριών από εγκύους και μικρά παιδιά.

Οι πολίτες μπορεί επίσης να χρησιμοποιούν εξοπλισμό που περιέχει υδράργυρο, όπως μπαταρίες, λαμπτήρες και ηλεκτρικές συσκευές. Πρέπει επομένως να είναι ενημερωμένοι για τον ορθό χειρισμό και την απόρριψη των εν λόγω υλικών, ώστε ο υδράργυρος που περιέχουν να ανακτάται με ασφαλή τρόπο και να μην καταλήγει στο περιβάλλον. Οι πολίτες μπορούν ακόμη να συμβάλουν στη μείωση των εκπομπών υδραργύρου επιλέγοντας να μην καίνε στερεά καύσιμα για τη θέρμανση των κατοικιών τους, όταν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις. Στην αγορά διατίθενται επίσης οδοντικά σφραγίσματα χωρίς υδράργυρο τα οποία μπορούν να επιλέγουν οι πολίτες για την επιδιόρθωση των δοντιών τους, συμβάλλοντας έτσι ακόμη περισσότερο στη μείωση της χρήσης του υδραργύρου.

 

Ian Marnane

Εμπειρογνώμονας σε θέματα βιώσιμης χρήσης πόρων και βιομηχανίας

Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο τεύχος 03/2018 του ενημερωτικού δελτίου του ΕΟΠ, τον Σεπτέμβριο του 2018.

Read More

Σοβαρότατος κίνδυνος απο οδοντικά σφραγίσματα Υδραργύρου.

 Για πάνω από 100 χρόνια τα σφραγίσματα των δοντιών από αμάλγαμα που περιέχει υδράργυρο χρησιμοποιούνται ευρύτατα. Θεωρούνται ως ασφαλή και ακίνδυνα κυρίως από διαβεβαιώσεις των γιατρών, παρά από ισχυρή πειραματική απόδειξη. Όμως με βάση τελευταίες έρευνες αυτή η σιγουριά καταρρέει και αποδεικνύεται ότι:

1) Ο υδράργυρος από τα σφραγίσματα διασπείρεται στους ιστούς. Αυτό έγινε καταφανές όταν το 1989 ο Lesrek J Halm και άλλος ερευνητές από το πανεπιστήμιο Calgary του Καναδά τοποθέτησαν σφραγίσματα με ραδιενεργό υδράργυρο ο οποίος ήταν εύκολο να επισημανθεί στους ιστούς. Από αυτήν αλλά και πολλές άλλες μετέπειτα έρευνες φάνηκε ότι ο υδράργυρος από τα αμαλγάματα, εκτός από τα διάφορα όργανα συσσωρεύεται και στον εγκέφαλο. Επειδή βρέθηκε ιδιαίτερα αυξημένος στον εγκέφαλο ασθενών με νόσο του Alzheimer είναι πιθανό νάχει κάποια σχέση μ' αυτήν την νόσο. Επίσης πιθανολογούνται και άλλες παθήσεις όπως η κατά πλάκας σκλήρυνση ή εγκεφαλιτιδική μυαλγία αλλεργίες και μυκητιάσεις. Εγιναν μελέτες όπου φάνηκε πως πάσχοντες από αυτές τις νόσους καλυτέρευαν πολύ μετά την πολύ προσεκτική εξαγωγή των σφραγισμάτων τους.

2) Ο υδράργυρος από τα οδοντικά αμαλγάματα επηρεάζει αρνητικά τα Τ-λεμφοκύπαρα και επομένως την πολύ σημαντική κυτταρική ανοσία. Αυτό έδειξαν οι μετρήσεις των Τ-λεμφοκυττάρων προ και μετά την εξαγωγή των σφραγισμάτων και η κατοπινή αύξηση ήταν της τάξεως του 30% έως και πολύ περισσότερο. Ίσως τα σφραγίσματα να παίζουν κάποιο ρόλο στην έκλυση αλλεργιών, αυτοάνοσων νόσων ακόμα και λευχαιμίας. Τα οδοντικά αμαλγάματα αρχίζουν να παίρνουν τον κατήφορο των άλλων ουσιών που αφού μεσουρανήσουν για ένα διάστημα μετά απορρίπτεται ο μύθος που από την ανάδειξη των βλαβερών τους συνεπειών. Όμως η απλή εξαγωγή των σφραγισμάτων δεν είναι μια εύκολη λύση. Είναι πολύ επικίνδυνη λόγω της μεγάλης διασποράς του υδράργυρου στον οργανισμό εκείνη την στιγμή της κοπής του μετάλλου. Χρειάζεται λοιπόν να ακολουθηθεί ένα συγκεκριμένο πολύ σχολαστικό πρωτόκολλο εργασίας για την εξαγωγή τους.

Η σημασία της αφαίρεσης των εμφράξεων αμαγάλματος πριν την αντιμετώπιση ασθενών με ομοιοπαθητική

Η σημασία της αφαίρεσης των εμφράξεων αμαγάλματος πριν την αντιμετώπιση ασθενών με ομοιοπαθητική

Ο υδράργυρος είναι ένα βαρύ μέταλλο. Υπάρχει σε τρεις στοιχειακές μορφές, στην απλή και σε δύο μορφές ιόντων υδραργύρου. Σχηματίζει ανόργανες και οργανικές ενώσεις που διαφέρουν όσον αφορά στον μεταβολισμό και την τοξικότητα τους.

Οι ενώσεις του υδραργύρου έχουν συγγένεια με τις θειικές ομάδες. Η δέσμευση του υδράργυρου στις πρωτεΐνες των ένζυμων και στις μεμβράνες επηρεάζει την ενζυματική δραστηριότητα και τη λειτουργία των μεμβρανών. Μια τοξική επίδραση στις μεμβράνες μπορεί επίσης να οφείλεται στην οξειδωτική δράση του υδραργύρου. Το κεντρικό νευρικό σύστημα θεωρείται καθοριστικό όργανο μετά την έκθεση στις μεθυλικές οργανικές ενώσεις υδραργύρου και στους ατμούς στοιχειακού υδραργύρου. Τα νεφρά θεωρούνται το καθοριστικό όργανο μετά την έκθεση στις ανόργανες ενώσεις υδραργύρου.

Το συμβατικό οδοντιατρικό αμάλγαμα ή αμάλγαμα αργύρου είναι ένα κράμα στο οποίο ο μεταλλικός υδράργυρος αναμιγνύεται με μια σκόνη, που περιέχει κυρίως άργυρο (περίπου 35%) και κασσίτερο (περίπου 10%), αλλά περιέχει επίσης και μικρότερες ποσότητες χαλκού (1-6%) και ψευδαργύρου (0-2%). Ο υδράργυρος εμπεριέχεται σε αναλογία περίπου 50% κατά βάρος.

Ο υδράργυρος απελευθερώνεται σε σημαντικές ποσότητες από τις εμφράξεις αμαλγάματος. Αυτός εισπνέεται σαν ατμός και απορροφάται στους πνεύμονες. Η πρόσληψη των ατμών υδραργύρου στους πνεύμονες φθάνει περίπου το 80%, ενώ υπάρχει και μια πιθανότητα απορρόφησης του υδραργύρου στον γαστρεντερικό σωλήνα. Ο υδράργυρος που απορροφάται στη στοιχειακή μορφή του, οξειδώνεται ενζυματικά σε δισθενή υδράργυρο στο αίμα και στους διάφορους ιστούς. Στο αίμα αυτή η οξείδωση γίνεται σε λίγα λεπτά σε αυτό το στάδιο, ο στοιχειακός υδράργυρος περνά εύκολα τους βιολογικούς φραγμούς, π.χ. το φραγμό αίματος-εγκεφάλου και το φραγμό του πλακούντα και έτσι διεισδύει σε όλους τους ιστούς.

Πρέπει να τονισθεί ότι η ατομική διακύμανση στην απελευθέρωση και πρόσληψη υδραργύρου από τις εμφράξεις είναι πολύ μεγάλη. Υπάρχει μια ασάφεια στοιχείων για τη μέγιστη έκθεση στον υδράργυρο από τις εμφράξεις, αλλά τα στοιχεία για την απέκκριση στα ούρα και στα κόπρανα δείχνουν ότι υπάρχουν άτομα με πρόσληψη που φθάνει τα 100 pg την ημέρα. Η συχνότητα τόσο υψηλών εκθέσεων μπορεί να συνδέεται με βρουξισμό ή με συνεχές μάσημα τσίχλας.

Σημαντικές ποσότητες υδραργύρου από τις εμφράξεις αμαλγάματος παρακρατούνται στους διάφορους ιστούς, όπως στον εγκέφαλο, τους γεννητικούς αδένες και τα νεφρά. Ένας κανονικός αριθμός εμφράξεων αμαλγάματος, δηλαδή 25-30 επιφάνειες δοντιών, αυξάνουν τη συγκέντρωση υδραργύρου στον εγκέφαλο κατά 10 pg ανά χιλιόγραμμο βάρους. Η αντίστοιχη αύξηση στη συγκέντρωση στα νεφρά είναι περίπου 600-700 pg. Δεν είναι γνωστές οι λεπτομέρειες για τους διάφορους πιθανούς ιστούς - στόχους ή όργανα.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

20-3-2001. Ασθενής 47 ετών προσέρχεται στο ιατρείο, ζητώντας να γίνει αντικατάσταση των μαύρων σφραγισμάτων του με νέα. Κατά την λήψη του ιστορικού, ο ασθενής αναφέρει ότι βρίσκεται υπό ομοιοθεραπευτική αγωγή από το 1992. Ο ασθενής επιλέγει την ομοιοθεραπευτική τόσο για τα χρόνια προβλήματα υγείας που έχει όσο και για τα οξέα. Παρόλο που ποτέ δεν έγινε τελείως καλά, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, επιμένει επί σειρά ετών μιας και έχει εξαντλήσει την κλασσική ιατρική και αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να τον βοηθήσει στα προβλήματα του. Στο ιστορικό του αναφέρει χαρακτηριστικά:

Ψυχοδιανοητικά: Συνεχή εξάντληση (νοητική και σωματική), αργή αντίληψη, αδυναμία συγκέντρωσης, εξασθενημένη μνήμη, καθυστέρηση απάντησης σε ερωτήσεις, κλειστός, με παραπονεμένο ύφος, έντονη ανησυχία, άγχος, φοβίες, κατάθλιψη, αυτοκτονικές σκέψεις κατά διαστήματα.

Σωματικά: Δυσκολία στην αναπνοή, διάχυτους πόνους στην κοιλία και στα λαγόνια, αλλεργική προδιάθεση, έλκη στους βλεννογόνους με δύσοσμες εκκρίσεις, συχνές φαρυγγίτιδες.

Οδοντιατρικά: Σιελόρροια με χαρακτηριστική μεταλλική-ηλεκτρική γεύση, δύσοσμη αναπνοή, μαύρη άλω στους οδοντικούς αυχένες, εντυπώματα των δοντιών στα πλάγια της γλώσσας, χωρίς εικόνα ουλίτιδας ή περιοδοντοπάθειας. Αναδύεται εικόνα Mercury, η οποία ενισχύεται από το οικογενειακό ιστορικό (κατάχρηση υδραργυρικών σκευασμάτων από τον πατέρα).

Ο ασθενής στο παρελθόν είχε πάρει το φάρμακο αυτό χωρίς αποτέλεσμα. Τα σφραγίσματα είναι τέσσερα, στους άνω και κάτω γομφίους, μικρά σε έκταση, καταλαμβάνουν κυρίως τις μασητικές επιφάνειες, αλλά εκτείνονται σε βάθος εντός της οδοντίνης (7ου βαθμού).

Ία υδραργυρικά σφραγίσματα αντικαταστάθηκαν με εμφράξεις ρητίνης σε δύο συνεδρίες στο διάστημα από 20/3/2002 έως 6/4/2002, με όλες τις αναγκαίες προφυλάξεις για τον τροχισμό του υδραργυρικού σφραγίσματος (απομόνωση περιοχής, ισχυρή ειδική περιμετρική αναρρόφηση, μελέτη-μεθοδολογία τροχισμού για αφαίρεση μεγάλων τεμαχίων, συχνές εκπλύσεις). Επίσης, κατά τον ακτινολογικό έλεγχο διαπιστώθηκε οστεολυτική βλάβη σε περιοχή της άνω γνάθου με έντονη οστική αλλοίωση, που άρχιζε να επηρεάζει γειτονικές ρίζες (ακτινογραφίες, πανοραμική). Στην χειρουργική επέμβαση που έγινε στην περιοχή αποκαλύφθηκε οστική βλάβη διαμέτρου 1,5cm χωρίς σαφή αιτιολογία-παθογένεια. To mercury όπως είναι γνωστό, παρουσιάζει παρόμοιες οστικές βλάβες.

Στον ασθενή δόθηκε μια δόση mercury 200CH γιατί ανέφερε επιδείνωση των συμπτωμάτων του μετά την αφαίρεση των σφραγισμάτων του. Ο ασθενής αναφέρει θεαματική βελτίωση σε όλα του τα συμπτώματα που τον έχει εντυπωσιάσει, γιατί όπως προαναφέρθηκε είχε ξαναπάρει mercury χωρίς αποτέλεσμα.

Στις 13/5/2002 επαναλαμβάνεται mercury 1M λόγω επανεμφάνισης κάποιων συμπτωμάτων και ο ασθε νής μέχρι σήμερα παραμένει σε καλή κατάσταση. Ο ίδιος περιγράφει την κατάσταση του ως εξής:

«Εδώ και δέκα χρόνια είμαι συνεπής και ενσυνείδητος ασθενής της ομοιοπαθητικής. Τα πρώτα εννέα χρόνια οι προσπάθειες με πολλά φάρμακα είχαν μικρό και πρόσκαιρο αποτέλεσμα. Σοβαρά συμπτώματα, όπως συνεχής φοβερή εξάντληση, πόνοι, δύσπνοια, έλκη, αλλεργίες, ανύπαρκτη ομοιόσταση, κακή ακοή, ανησυχία., φοβίες, μελαγχολία, αυτοκτονικές σκέψεις, ενοχές, κακή μνήμη και πολλά άλλα με έφεραν κοντά στον θάνατο. Λεν τον φοβόμουν, κρατιόμουν στη ζωή για τα παιδιά μου, αλλά για πόσο; Αφού έβγαλα τελικά τα μαύρα σφραγίσματα από τα δόντια μου, άρχισα να παίρνω mercury και είδα πραγματική βελτίωση. Εξαφανίστηκαν οι πόνοι, θεραπεύτηκαν σχεδόν εντελώς τα ψυχικά μου συμπτώματα, ανέβηκε η ζωτικότητα μου, βελτιώθηκαν πολλά από τα άλλα σωματικά μου συμπτώματα, η μνήμη μου είναι καλύτερη. Από άχρηστος μπορώ και εργάζομαι κανονικά, ανέχομαι τροφές και συνθήκες που πριν δεν μπορούσα και αρχίζω να απολαμβάνω αυτό που μου έλειψε περισσότερο, την αξιοπρέπεια μου».

Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι η επίδραση του υδράργυρου που απελευθερώνεται από το οδοντιατρικό αμάλγαμα μπορεί, εκτός από την βλαπτική χρόνια επιβαρυντική τοξική δράση, να εμποδίσει την δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων ή να επιβραδύνει την εξέλιξη της θεραπείας.

Μπορεί επίσης να περιπλέξει τα στοιχεία-συμπτώματα για την εκλογή του κατάλληλου φαρμάκου ή να παρουσιάσει ψευδή εικόνα στο ομοιοπαθητικό ιστορικό.

Η διαφορική διάγνωση, το repertorization και οι συνταγογραφήσεις με την σειρά τους μπορεί να επηρεαστούν με αποτέλεσμα την μη καλή ανταπόκριση του ασθενούς. Επιπλέον υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ασθενών (mercury) η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερη δυσκολία στο χειρισμό της λόγω της συνεχόμενης επίδρασης του υδράργυρου του αμαλγάματος. Σαν συνέπεια ιδιαίτερα αυτοί οι ασθενείς παρουσιάζουν εντονότερη και προοδευτικά επιδεινούμενη συμπτωματολογία με επιπλέον μιασματική επιβάρυνση.

Μεγάλη σημασία επίσης έχει και το φαινόμενο της ηλεκτρόλυσης που συμβαίνει με το σάλιο στα σφραγίσματα αμαλγάματος, με συνέπεια να υπάρχει ένας συνεχής ερεθισμός - σαν να έχει κανείς μια μπαταρία στο στόμα του.

Η τοξικότητα του υδράργυρου και η χρόνια αθροιστική του δράση, κινητοποίησαν παγκόσμιους φορείς και οργανώσεις, ώστε να εκδώσουν σχετικές προειδοποιητικές οδηγίες. Πριν ξεκινήσει λοιπόν η θεραπεία πρέπει να ελέγχεται η κατάσταση των δοντιών και του στόματος και να καθορίζεται αν θα πρέπει να γίνει αντικατάσταση των αμαλγαμάτων και με τι είδους υλικά. Υπάρχουν ομοιοπαθητικοί σε άλλες χώρες της Ευρώπης (ιδιαίτερα σε Γαλλία-Γερμανία) και στην Αμερική που δεν ξεκινούν ομοιοπαθητική θεραπεία στους ασθενείς τους πριν αφαιρέσουν τα σφραγίσματα αμαλγάματος. Ακόμα και μετά την αφαίρεση τους είναι δυνατόν να χρειαστεί ειδική ομοιοπαθητική αγωγή για την αναίρεση της επίδρασης τους, πριν αρχίσει η κανονική ιδιοσυστασιακή ομοιοπαθητική αγωγή.

Τέλος αυτή την στιγμή υπάρχει ένα παγκόσμιο κίνημα που χρηματοδοτεί και σχετικές έρευνες, ώστε να αποδειχθεί και στον πλέον κακόπιστο η αρνητική επίδραση του υδραργύρου. Οι οργανώσεις αυτές πιέζουν συστηματικά, ώστε να απαγορευθεί επίσημα η χρήση του υδραργυρικού αμαλγάματος.

Της Θεοδώρας Ζήση και Του Αρίσταρχου Τσαμασλίδη
Από το περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, τεύχος 34

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Αρίοταρχος Τσαμασλίδης: Εγχειρίδιο Ομοιοπαθητικής Φαρμακολογίας, Βέροια 1991, σελ.466-484.
Robin Murphy: Homeopathic Medical Repertory, IBPS, First Indian Edition.
Ζήση Θεοδώρα: Στόμα-Δόντια του Repertory J.T. Kent, (Απόδοση στα Ελληνικά) Θεσσαλονίκη 1995.
Γεώργιος Βυθουλκας: Essences-Βασικά χαρακτηριστικά Ομοιοπαθητικής Φαρμακολογίας, Κέντρο Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, Αθήνα 1990, σελ. 148-154.
B.Jain: Chronic Diseases and Theory of Miasms, N.Delchi, lndia-110055.
Κων/νος Χουρδάκης: Τοξικολογία του Ανθρώπου, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1996, σελ.128-129,170-171,188-189.
Παναγιώτης Επιβατιανός: Ιατροδικαστική και Τοξικολογία, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 230, 235, 242-244.
Louis W. Chang: Toxicology of Metals, Lewis Publishers, Κεφάλαιο 30, Κίνδυνοι της Υγείας από το Οδοντιατρικό Αμάλγαμα, σελ.469-485.
WHO, Environmental Health Criteria 118, Inorganic Mercury, Geneva,1991.
Ziff S.: Silver Dental Fillings - The Toxic Time bomb. Can the Mercury in your Dental Fillings Poison you? Aurora Press, New York, 1984.
Ευρωπαϊκή Αρχή Διατροφικής Ασφάλειας: Οδηγία απαγόρευσης κατανάλωσης κόκκινου τόνου από έγκυες λόγω υψηλής περιεκτικότητας σε Υδράργυρο, ΕΑΔΑ 7 Ιουλίου 2005.

Read More

Εμβόλια η στάνταρ σύνθεση σε όλα.

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί τι υπάρχει πραγματικά μέσα στα εμβόλια;

Σύμφωνα με το Αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου Νόσων προσθέτων ουσιών στα εμβόλια, όλα τα ακόλουθα συστατικά χρησιμοποιούνται συνήθως ως πρόσθετα εμβολίων: 

• Αλουμινίο - Ένα ελαφρύ μέταλλο που προκαλεί άνοια και νόσο του Αλτσχάιμερ. Ποτέ δεν θα πρέπει να δεχθείτε την ένεση με αλουμίνιο.

• Αντιβιοτικά - Χημικές ουσίες που προάγουν μικρόβια , τα οποία είναι θανατηφόρα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά στελεχών βακτηρίων που σκοτώνει δεκάδες χιλιάδες Αμερικανούς κάθε χρόνο.

• Φορμαλδεΰδη - Μια χημική ουσία παστώματος που χρησιμοποιείται για να συντηρήσει τα πτώματα. Είναι εξαιρετικά τοξική για το νευρικό σύστημα, προκαλώντας τύφλωση, εγκεφαλική βλάβη και επιληπτικές κρίσεις. Το αμερικανικό υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών παραδέχεται ανοιχτά ότι η φορμαλδεΰδη προκαλεί καρκίνο. Μπορείτε να το δείτε αυτό και οι ίδιοι στόν Εθνικό ιστοχώρο Προγράμματος Τοξικολογίας, που χαρακτηρίζει τη 12η Έκθεση της για τις καρκινογόνες ουσίες . Εκεί, το ενημερωτικό δελτίο φορμαλδεΰδης παραλείπει εντελώς να αναφέρει την φορμαλδεΰδη στα εμβόλια. Αυτό είναι το "βρώμικο μικρό μυστικό" της κυβέρνησης και της βιομηχανίας εμβολίων. Δηλώνει εντούτοις ότι "... η φορμαλδεΰδη προκαλεί μυελοειδή λευχαιμία, καθώς και σπάνιες μορφές καρκίνου όπως της ρινικής κοιλότητας, και ρινοφαρυγγικό καρκίνο."

• όξινο γλουταμινικό νάτριο (MSG) - Μια νευροτοξική χημική ουσία που ονομάζεται "εξωτοξίνη." Προκαλεί τους νευρώνες του εγκεφάλου να είναι υπερβολικά ερεθισμένοι, σε σημείο θανάτου. Το MSG είναι τοξικό ακόμη και όταν καταναλώνεται σε τρόφιμα, το οποίο προκαλεί ημικρανίες και ζημιά στο ενδοκρινικό σύστημα. Ποτέ δεν πρέπει να εγχύσετε MSG στο σώμα σας.

• Θιμεροσάλ - Μια ένωση απο μεθυλικό υδράργυρο που προκαλεί σοβαρή, η και μόνιμη βλάβη του νευρικού συστήματος. Ο υδράργυρος είναι ιδιαίτερα τοξικός για τον εγκέφαλο. Ποτέ δεν πρέπει να αγγίξετε, να καταπιείτε ή να εγχύσετε τον υδράργυρο σε οποιαδήποτε δόση. Δεν υπάρχει καμία ασφαλής δόση υδραργύρου! Οι γιατροί και οι προωθητές εμβολίων, σας λένε ψέματα ότι δεν υπάρχει υδράργυρος στα εμβόλια. 

Ακόμα και το CDC παραδέχεται ότι τα εμβόλια περιέχουν ακόμα υδράργυρο (thimerosal). Επιπλέον, τα Εθνικά Προγράμματα Τοξικολογίας παραδέχονται σε δικά τους έγγραφα ότι: ". ... παράγουν μικρές αλλά μετρήσιμες αυξήσεις στα επίπεδα του υδραργύρου στο αίμα"

• Εμβολιασμοί • το "Thimerosal βρέθηκε να διασχίζει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και τον πλακούντα.

• Οι "... κίνδυνοι του θιμεροσάλ περιλαμβάνουν νευροτοξικότητα και νεφροτοξικότητα. " (Αυτό σημαίνει την τοξικότητα του εγκεφάλου και των νεφρών.)

• «... παρόμοια τοξικολογικά χαρακτηριστικά μεταξύ εθυλυδραργύρου και μεθυλυδραργύρου, αυξάνουν την πιθανότητα ότι η νευροτοξικότητα μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε χαμηλές δόσεις thimerosal."

• "... δεν υπάρχουν υφιστάμενες κατευθυντήριες γραμμές για την ασφαλή έκθεση σε εθυλυδράργυρο, ο μεταβολίτης του thimerosal. "

• "... η αξιολόγηση καθόρισε ότι η χρήση του θιμεροσάλ σαν συντηρητικό σε εμβόλια μπορεί να οδηγήσει στην πρόσληψη υδραργύρου κατά τη διάρκεια των πρώτων έξι μηνών της ζωής που υπερέβησαν τις συνιστώμενες κατευθυντήριες οδηγίες από την Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας ( EPA) ... " ...

• "Στις ΗΠΑ, το thimerosal εξακολουθεί να υφίσταται ως συντηρητικό σε ορισμένα εμβόλια που χορηγούνται σε μικρά παιδιά, καθώς και ορισμένα βιολογικά προϊόντα που συστήνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Το Thimerosal παραμένει ένα συντηρητικό σε ορισμένα εμβόλια που χορηγούνται σε εφήβους και ενήλικες. Επιπλέον, το thimerosal εξακολουθεί να χρησιμοποιείται διεθνώς ως συντηρητικό του εμβολίου.

Η έκθεση πηγαίνει έπειτα να μας πει ότι η FDA σε μελέτες thimerosal διαπίστωσαν ότι με κάποιο τρόπο είναι απολύτως ασφαλής. Αναφέρει επίσης ότι οι κατασκεαστές εμβολίων "εργάζονται" για να αφαιρέσουν το thimerosal από τα εμβόλια, αλλά στην πραγματικότητα κατασκευάζεται ακόμα στα εμβόλια.

Επ ευκαιρία, αυτή η έκθεση αποκαλύπτει επίσης ότι η FDA απαιτεί συντηρητικά όπως το thimerosal μόνο στις λεγόμενες «πολλαπλές δόσης σε "εμβόλια - φιαλίδια που περιέχουν περισσότερες από μία δόση εμβολίου. Οι φαρμακευτικές εταιρείες θα μπορούσαν, αν ήθελαν να παράγουν "καθαρά" εφάπαξ δόση εμβολίων χωρίς υδράργυρο / thimerosal. 

Αλλά τα επιλέγουν επειδή είναι πιο κερδοφόρα τα προϊόντα που περιέχουν υδράργυρο πολλαπλών δόσεων εμβολίων. Δεδομένου ότι η έκθεση παραδέχεται, ότι τα «Συντηρητικά δεν απαιτούται για προϊόντα που διατυπώνονται σε μονής δόσης φιαλίδια. Τα φιαλίδια πολλαπλών δόσεων προτιμώνται από ορισμένους γιατρούς και κλινικές υγείας, επειδή είναι συχνά λιγότερο ακριβά ανά δόση εμβολίου και απαιτούν λιγότερο αποθηκευτικό χώρο." Έτσι, ο λόγος για τον οποίο το παιδί σας εγχέεται την ένεση με το εμβόλιο, συνοψίζεται στα γραφεία της υγειονομικής περίθαλψης για να κάνουν περισσότερα χρήματα και εξοικονόμηση χώρου αποθήκευσης!

«Ο υδράργυρος στα εμβόλια είναι μια θεωρία συνωμοσίας!

Έχουμε ενημερωθεί από πολλούς «σκεπτικιστές» και γιατρούς, ότι δεν υπάρχει ενα τέτοιο πράγμα όπως ο υδράργυρος στα εμβόλια, καθώς και ότι μια τέτοια πρόταση, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια «άγρια ​​θεωρία συνωμοσίας». 

Αυτό μας δείχνει ακριβώς το πόσο άγνοια έχουν όλοι οι σκεπτικιστές, οι γιατροί, και οι επαγγελματίες της υγείας.

Δεν έχουν καμία ιδέα για το τι υπάρχει στα εμβόλια που σερβίρουν στους ανθρώπους.

Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να επισκεφτούν την ιστοσελίδα πρόσθετων ουσιών εμβολίων, η οποία παραδέχεται ανοιχτά αυτές τις χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στα εμβόλια τώρα!

Δεν είναι μια θεωρία συνωμοσίας! Είναι το καθεστώς της σύγχρονης παραγωγής εμβολίων.

Και στην περίπτωση που το CDC αφαιρέσει αυτή τη σελίδα, εδώ είναι ένα στιγμιότυπο οθόνης, που λήφθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 2012, που δείχνει τι ακριβώς ήταν στη σελίδα πρόσθετων ουσιών εμβολίων CDC:

Νιώθετε πονοκέφαλο μετά από ένα εμβόλιο; Αυτή είναι η αίσθηση των χημικών ουσιών που τρώνε τον εγκέφαλο σας.

Τώρα, σκεφτείτε το εξής: Η πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια της ένεσης του εμβολίου είναι ένας πονοκέφαλος. Το CDC παραδέχεται ότι πάνω από το 30 % των ασθενών στους οποίους εγχύονται εμβόλια, βιώνουν πονοκεφάλους ή ημικρανίες.

Τι θα μπορούσε ενδεχομένως να υπάρχει μέσα στα εμβόλια που θα μπορούσε να προκαλέσει πονοκεφάλους, ημικρανίες και εγκεφαλικές βλάβες !

Ακόμα κι αν πιστεύουν στην θεωρία των εμβολίων ως ένα χρήσιμο τρόπο για να εκπαιδεύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίζει τους παθογόνους παράγοντες, γιατί κάποιος - ειδικά ένας γιατρός - νομίζει ότι είναι εντάξει το να εγχύσει στα ανθρώπινα όντα υδράργυρο, MSG, φορμαλδεΰδη, και αλουμίνιο; Το επιχείρημα των προωθητών εμβολίου είναι ότι το κάθε εμβόλιο περιέχει μόνο μια μικρή δόση αυτών των εξαιρετικά τοξικών ουσιών, και επομένως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αλλά αυτό το επιχείρημα κάνει ένα μοιραίο λάθος: Τα παιδιά στην Αμερική λαμβάνουν πάνω από είκοσι εμβόλια μέχρι να γίνουν έξι ετών ! Ποιο είναι η αθροιστική επίδραση όλων αυτών των εμβολίων, σύν τον υδράργυρο από τα οδοντικά σφραγίσματα και τις διαιτητικές πηγές; Ποια είναι η επίδραση του εγχθμένου υδραργύρου σε ενα άνοσο κατασταλμένο παιδί που ζει σε μια κατάσταση χρόνιας διατροφικής ανεπάρκειας; Οι επιστήμονες δεν ξέρουν την απάντηση, γιατί τέτοιες μελέτες δεν έχουν πραγματοποιηθεί ποτέ. Έτσι, προσποιούνται ότι τίποτα κακό δεν θα συμβεί και θα πιέζουν όλο για περισσότερα εμβόλια σε βρέφη, παιδιά, ακόμη και τις μέλλουσες μητέρες. Θα παίζουμε ρώσικη ρουλέτα με τα παιδιά μας, με άλλα λόγια, κάθε ένεση θα μπορούσε να προκαλέσει μια κρίση, κώμα, θάνατο, ή αυτισμό.

Γιατί η βιομηχανία δεν προσφέρει"καθαρά" εμβόλια ελεύθερα από όλα τα τοξικά πρόσθετα;

Αν τα εμβόλια υποτίθεται ότι είναι για το καλό σας, γιατί περιέχουν τόσα πολλά πρόσθετα που είναι βλαβερά για σας; Δεν θα θέλατε να φάτε υδράργυρο στα ψάρια σας. Δεν θα θέλατε MSG στο σάντουιτς σας, και σίγουρα δεν θα θέλατε φορμαλδεΰδη στη σόδα σας. Γιατί, λοιπόν, θα επιτρέψετε στον εαυτό σας να εγχυθεί με αυτές τις θανατηφόρες ουσίες; Και εξίσου σημαντικό, γιατί οι βιομηχανίες εμβολίων δεν προσφέρουν ΚΑΘΑΡΑ εμβόλια; Χωρίς πρόσθετες ουσίες που καταστρέφουν τον εγκέφαλο; Σκεφτείτε το: Όταν αγοράζετε τρόφιμα για την υγεία, θέλετε σε εκείνα τα τρόφιμα να μην υπάρχει υδράργυρος, MSG, αλουμίνιο και σίγουρα όχι φορμαλδεΰδη. 

Δεν υπάρχει λογικός άνθρωπος που θα φάει εν γνώση του αυτά τα νευροτοξικά δηλητήρια. 

Και όμως, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι κυριολεκτικά εγχύουν εκείνα τα ίδια ακριβώς δηλητήρια που καταστρέφουν τον εγκέφαλο, με την αιτιολογία ότι, κατά κάποιο τρόπο, «Αυτή η ένεση είναι καλό για μένα!" παράλογα, η βιομηχανία εμβολίων λέει ότι αυτά τα τοξικά συστατικά σκόπιμα προστίθενται στα εμβόλια για να κάνουν την εργασία τους καλύτερα! Ναι, αυτός είναι ο λόγος: Επιμένουν ότι ο υδράργυρος κάνει τα εμβόλια να λειτουργούν καλύτερα. Κάντε κλικ εδώ για να δείτε μια έκθεση ειδήσεων και βίντεο που πραγματικά υποστηρίζουν ότι ο υδράργυρος κάνει τα εμβόλια να λειτουργούν καλύτερα, χορηγόντας τα στα παιδιά "βελτιώνουν την συμπεριφορά και την πνευματική τους απόδοση.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ισχυρίζονται κυριολεκτικά ότι ο υδράργυρος είναι καλός για τα μωρά. Οι βιταμίνες μπορεί να σας σκοτώσουν, λένε, αλλά ο υδράργυρος είναι καλός για σας!

Νόμιζα ότι η θεωρία πίσω από τα εμβόλια ήταν ότι οι εξασθενημένοι ιοί θα έδιναν στο ανοσοποιητικό σύστημα μια πρόβα έτσι ώστε στην πταγματικότητα θα ενίσχυαν τα αντισώματα.

Πού χωράνε ο υδράργυρος, η φορμαλδεΰδη και ή MSG σε αυτή τη θεωρία; Μήπως το σώμα σας θα επωφεληθεί καθ 'οιονδήποτε τρόπο από την έκθεση σε φορμαλδεΰδη; Φυσικά όχι. Η ίδια η ιδέα είναι γελοία. Οπότε αυτά τα πράγματα είναι καθαρά για τα εμβόλια; Σας προκαλώ να προσπαθήσουμε να βρούμε ένα. Απλά δεν υπάρχουν για τον πληθυσμό στο σύνολο του. Σχεδόν όλα τα εμβόλια για τις μάζες διατυπώνονται σκόπιμα με νευροτοξικές χημικές ουσίες που δεν έχουν απολύτως τίποτα να κάνουν με την επιστήμη των εμβολιασμών, αλλά έχουν να κάνουν με τον αυτισμό, τη νόσο του Αλτσχάιμερ, πρώιμη εμφάνιση άνοιας , καταστολή του ανοσοποιητικού, και την μαζική λειτουργία του εγκεφάλου.

Τα εμβόλια είναι σχεδιασμένα με χημικά πρόσθετα για να δηλητηριάζουν τον πληθυσμό, και όχι για την προστασία του πληθυσμού

Αυτός είναι ο πραγματικός σκοπός των εμβολίων: να μήν «προστατεύσει τα παιδιά" με κανενός είδους ασυλία, και να εισφέρει στις μάζες ένα τοξικό κοκτέιλ χημικών ουσιών που προκαλούν βλάβες στον εγκέφαλο και υπογονιμότητα: ο υδράργυρος, MSG, η φορμαλδεΰδη και το αλουμίνιο.

Η ουσία είναι ο πλυθησμός να παραμένει άλαλος, έτσι ώστε κανείς να μην έχει το μυαλό να ξυπνήσει και να αρχίσει να σκεφτέται για τον εαυτό του.

Read More