Μακροζωϊα Αλλά πώς.

 

Διατροφή και Μακροζωία

Eίναι κοινό μυστικό πως η κατάσταση της υγείας μας (και κατ’ επέκταση το πόσο θα ζήσουμε) εξαρτάται σε μεγάλο μέρος από την ποιότητα της διατροφής μας. Ήδη η σχέση της διατροφής με τη μακροζωία έχει επισημανθεί από την αρχαιότητα, με τον Ιπποκράτη να αναφέρει «οι παχύσαρκοι ταχυθάνατοι εισίν». Αργότερα, ο Γαληνός, ο Βacon, ο Swanson, η Γηριατρική σχολή κ.α. αναφέρουν στις μελέτες τους ότι η κατάλληλη δίαιτα σχετίζεται με την μακροζωία. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η κακή και μη ισορροπημένη διατροφή σχετίζεται με τα νοσήματα φθοράς (παχυσαρκία, διαβήτης, καρκίνος, καρδιαγγειακά νοσήματα) που μαστίζουν τις ανεπτυγμένες κοινωνίες. Και σε αυτό το σημείο τίθεται το καίριο ερώτημα:

Θα μπορούσε με κατάλληλες διατροφικές πρακτικές και συμπεριφορές να παραταθεί η διάρκεια ζωής του ανθρώπου;
O θόρυβος για το ερώτημα αυτό άρχισε από την δεκαετία του ‘30 όταν σε κλασσικά, πλέον, πειράματα στο πανεπιστήμιο Cornell ανακαλύφθηκε ότι ποντίκια που στερούνταν τροφή ζούσαν πολύ περισσότερο από εκείνα που τρέφονταν κανονικά. Από τότε το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί σε διάφορα ζώα, από φρουτόμυγες έως πιθήκους: αν στερηθούν το 1/3 της κανονικής ποσότητας τροφής (διατηρώντας επαρκή κατανάλωση βιταμινών και μετάλλων) ο μέσος όρος ζωής αυξάνει κατά 30%. Αν ο μηχανισμός αυτός ισχύει, αντίστοιχα, και στον άνθρωπο, μιλάμε για αύξηση της διάρκειας ζωής στα 110 με 120 χρόνια! Επομένως, διαφαίνεται αρχικά, ότι το επίπεδο της θερμιδικής πρόσληψης επηρεάζει σημαντικά το όριο ζωής, ενώ η ελαττωμένη πρόσληψη θερμίδων και το χαμηλό βάρος αυξάνει το όριο ζωής.
Μέσω ποιου μηχανισμού όμως προκύπτει επιμήκυνση της διάρκειας ζωής από την ημι-ασιτία; Η κύρια θεωρία υποστηρίζει ότι ο θερμιδικός περιορισμός μειώνει τον μεταβολισμό, δηλαδή το κάψιμο των θρεπτικών συστατικών για παραγωγή ενέργειας. O μεταβολισμός, μια απαραίτητη λειτουργία της ζωής, έχει ένα μειονέκτημα: παράγει ελεύθερες ρίζες, τοξικές, ασταθείς ουσίες που βλάπτουν τα κύτταρα και είναι εν μέρει υπεύθυνες για το γήρας. Πτώση του μεταβολισμού μειώνει τις ελεύθερες ρίζες και συνεπώς προκαλείται μικρότερη φθορά στο σώμα.
Δυστυχώς, δεν έχει αποδειχθεί πειραματικά ότι ο περιορισμός τροφής δουλεύει τόσο καλά στον άνθρωπο. Έρευνες με ανθρώπους σταμάτησαν όταν μετά από εφαρμογή της στέρησης για έξι μήνες παρατηρήθηκε έντονη κατάθλιψη και οξυθυμία. Μερικοί όμως ένθερμοι υποστηρικτές της θεωρίας έχουν αρχίσει να την εφαρμόζουν πρακτικά. Ο καθηγητής φιλοσοφίας B. Delaney (ύψος 1,80, βάρος 60 κιλά) είναι πρόεδρος του αμφιλεγόμενου «Συλλόγου θερμιδικού περιορισμού», με μέλη ανθρώπους που καταναλώνουν τις μισές θερμίδες από ότι θα έπρεπε, με σκοπό να ζήσουν περισσότερο. Μονό ο χρόνος θα δείξει αν έχουν δίκιο! Όσον αφορά τις διακυμάνσεις του βάρους, είναι πολύ βλαπτικό για την υγεία μας να αδυνατίζουμε και να ξαναπαχαίνουμε σε επαναλαμβανόμενα χρονικά διαστήματα –το λεγόμενο «φαινόμενο γιογιό»- από το να έχουμε μόνιμα κάποια επιπλέον κιλά. O οργανισμός δεν μπορεί σε αυτήν την περίπτωση να ανταποκριθεί στις συχνές αλλαγές που επιβάλουμε στο μεταβολισμό μας, χάνει την ισορροπία του και αυτό μπορεί να έχει σαν ανεπιθύμητη συνέπεια σοβαρές ασθένειες.
Πολλές επιστημονικές μελέτες γύρω από τις διατροφικές συνήθειες μακρόβιων ανθρώπων αποκαλύπτουν πως όλοι τους είχαν διατηρήσει στην ενήλικη ζωή τους ένα σταθερό βάρος. Αξίζει να αναφερθεί σε αυτό το σημείο, η σπουδαιότητα και η επίδραση της σύστασης της διαιτητικής πρόσληψης στην αύξηση του ορίου ζωής. Γνωρίζουμε, από διάφορα πειράματα ότι τα πειραματόζωα που είχαν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής ήταν αυτά που τράφηκαν με δίαιτα πλούσια σε πρωτεΐνες μέχρι το τέλος της ανάπτυξης, στη συνέχεια με δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες, ενώ είχαν μικρή πρόσληψη λιπαρών, πρόσληψη υδατανθράκων σε ποσοστό 55-60% και υψηλή πρόσληψη αντιοξειδωτικών ουσιών.
Συμπερασματικά, εκτός από ψυχολογική υποβάθμιση και κακή ποιότητα ζωής, η εφαρμογή του περιορισμού τροφής έχει πολλά μειονεκτήματα: μειωμένη αντοχή στο κρύο (καθώς χάνεται το λίπος, το κυριότερο μονωτικό του σώματος), κακή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, οστεοπόρωση, διακοπή της περιόδου στις γυναίκες κ.α. Λόγω των μειονεκτημάτων αυτών, η έρευνα στρέφεται στην ανάπτυξη φαρμάκων που θα «ξεγελούν» τα κύτταρα του σώματος (ώστε να πιστέψουν πως υποσιτίζονται), ενώ η πρόσληψη τροφής θα είναι κανονική. Προς το παρόν, η μόνη επιστημονικά τεκμηριωμένη διατροφική συνταγή μακροζωίας είναι η εξής: αποφυγή παχυσαρκίας, άσκηση, καλή ποιότητα τροφής με πρότυπο τη Μεσογειακή Διατροφή και μέτρο.

——————————————————————————–

Nutri – Care

Λ. Αλεξάνδρας 192β – Αμπελόκηποι

Λ. Ιασωνίδου 54β – Ελληνικό

Αρθρογράφος: Παπαδοπούλου Αναστασία, Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος

Read More

Το Κοτόπουλο και η υγεία συμπορεύωνται.

 Το κοτόπουλο, ο πιο συνηθισμένος τύπος πουλερικών στον κόσμο, είναι τόσο δημοφιλές για πολλούς λόγους. Και αυτός ο λόγος δεν είναι μόνο η γεύση, αλλά και τα πολλά οφέλη για την υγεία.

Αρχικά, η κατανάλωση κοτόπουλου είναι πραγματικά ωφέλιμη για την υγεία; Φυσικά είναι!

Ναι, τα κοτόπουλα, όταν εκτρέφονται σε περιορισμένες και ανθυγιεινές συνθήκες, μπορεί να είναι ανθυγιεινά – όπως έχει δείξει μια πρόσφατη μελέτη. Όμως, το κοτόπουλο παραμένει μια υγιεινή, άπαχη μορφή κρέατος, με υψηλή θρεπτική αξία.

 Εδώ είναι μερικά οφέλη της κατανάλωσης κοτόπουλου:

1. Πηγή πρωτεΐνης

Το κοτόπουλο έχει πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, το οποίο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των μυών μας.

Η κατανάλωση κοτόπουλου είναι απαραίτητη για όσους θέλουν να αυξήσουν τη μυϊκή τους μάζα και την αθλητική τους απόδοση.

2. Απώλεια βάρους

Έχετε δει ποτέ ένα υγιεινό πιάτο φαγητού χωρίς κάποιο κοτόπουλο;

Ο λόγος που το κοτόπουλο συμπεριλαμβάνεται πάντα σε μια υγιεινή διατροφή είναι ότι πρόκειται για ένα άπαχο κρέας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχει πολύ λίπος.

Επιπλέον, η υψηλή περιεκτικότητα του κοτόπουλου σε πρωτεΐνη δρα θετικά στην απελευθέρωση της ορμόνης της πληρότητας ΡΥΥ, η οποία μειώνει την όρεξη και αυξάνει το αίσθημα του κορεσμού.

Επίσης, η πρωτεΐνη αυξάνει τον μεταβολικό ρυθμό και βοηθάει στη διατήρηση της μυϊκής μάζας κατά την απώλεια βάρους.

3. Υγιή οστά

Εκτός από τις πρωτεΐνες, το κοτόπουλο είναι επίσης πλούσιο σε ασβέστιο και φώσφορο. Και τα δύο μέταλλα βοηθούν στην υγεία των οστών.

Η κατανάλωση κοτόπουλου συχνά μειώνει τον κίνδυνο αρθρίτιδας.

4. Ανακούφιση από το στρες

Ξέρετε ποιά συστατικά συμβάλλουν στη μείωση του στρες; Είναι η τρυπτοφάνη και η βιταμίνη Β5.

Και το κοτόπουλο έχει μια καλή δόση και των δύο. Το κοτόπουλο είναι, επίσης, γεμάτο μαγνήσιο, το οποίο ανακουφίζει από τα συμπτώματα του προεμμηνορυσιακού συνδρόμου.

Έτσι συνολικά, η κατανάλωση κοτόπουλου μπορεί πραγματικά να σας οδηγήσει σε μια ζωή χωρίς στρες.

5. Αύξηση της  άμυνας του οργανισμού

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι γιατροί συστήνουν τη σούπα κοτόπουλου ως μέρος των γευμάτων ανάρρωσης, όταν είτε έχετε κρύωμα είτε γρίπη; Επειδή το κοτόπουλο βοηθά στην ενίσχυση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος στο σώμα, καθώς επίσης ο ζωμός κοτόπουλου μειώνει μειώνει την ποσότητα βλέννας στους πνεύμονες, με αποτέλεσμα να βελτιώνεται η αναπνοή

3. Υγιή οστά

Εκτός από τις πρωτεΐνες, το κοτόπουλο είναι επίσης πλούσιο σε ασβέστιο και φώσφορο. Και τα δύο μέταλλα βοηθούν στην υγεία των οστών.

Η κατανάλωση κοτόπουλου συχνά μειώνει τον κίνδυνο αρθρίτιδας.

4. Ανακούφιση από το στρες

Ξέρετε ποιά συστατικά συμβάλλουν στη μείωση του στρες; Είναι η τρυπτοφάνη και η βιταμίνη Β5.

Και το κοτόπουλο έχει μια καλή δόση και των δύο. Το κοτόπουλο είναι, επίσης, γεμάτο μαγνήσιο, το οποίο ανακουφίζει από τα συμπτώματα του προεμμηνορυσιακού συνδρόμου.

Έτσι συνολικά, η κατανάλωση κοτόπουλου μπορεί πραγματικά να σας οδηγήσει σε μια ζωή χωρίς στρες.

5. Αύξηση της  άμυνας του οργανισμού

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι γιατροί συστήνουν τη σούπα κοτόπουλου ως μέρος των γευμάτων ανάρρωσης, όταν είτε έχετε κρύωμα είτε γρίπη; Επειδή το κοτόπουλο βοηθά στην ενίσχυση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος στο σώμα, καθώς επίσης ο ζωμός κοτόπουλου μειώνει μειώνει την ποσότητα βλέννας στους πνεύμονες, με αποτέλεσμα να βελτιώνεται η αναπνοή

Χάρη στα πολύτιμα συστατικά του ελαιόλαδου το κρέας του κοτόπουλου γίνεται πιο νόστιμο και τρυφερό, καθώς επίσης έχει βελτιωμένη σύσταση σε ότι αφορά στα λιπαρά οξέα.

Ως γνωστό, το λάδι της ελιάς σε σχέση με άλλα σπορέλαια έχει σημαντικά υψηλότερη θρεπτική αξία και είναι πλούσιο σε βιταμίνη Ε,  που έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και συμβάλλει στην προστασία των κυττάρων από το οξειδωτικό στρες.

Το ελαιόλαδο βοηθάει επίσης στην καλύτερη απορρόφηση του Σεληνίου που περιέχεται στην τροφή των πουλερικών με αποτέλεσμα να παρέχει ένα κρέας πλούσιο σε Σελήνιο και με τις ευεργετικές του ιδιότητες αποτελεί ιδανική επιλογή για το καθημερινό μας τραπέζι.

Και φυσικά αν επιλέξετε για μεσημεριανό η γεύμα το κοτόπουλο τα Βαρελάκια στην Πάτρα έουν παράδοση στο κοτόπουλο σε όποια μορφή το θελήσετε,Ψητό στη σούβλα η την σχάρα,φιλέτο ,η πίττα.Καλή όρεξη λοιπόν με υγειηνή διατροφή απο τα Βαρελάκια.

Read More

ΣΥΝΔΙΑΣΜΌΣ ΤΡΟΦΩΝ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΦΕΡΡΙΤΙΝΗΣ

Η φερριτίνη είναι μια πρωτεΐνη που παράγεται φυσικά από τον οργανισμό και βρίσκεται στο εσωτερικό των κυττάρων.

Η φερριτίνη αποθηκεύει τον σίδηρο ώστε ο οργανισμός μας να μπορεί να τον χρησιμοποιήσει όποτε τον χρειάζεται. Τα επίπεδα της φερριτίνης, όπως μετρώνται με τη βοήθεια αιματολογικής εξέτασης, αποτελούν βασικό δείκτη για τη διάγνωση τηςαναιμίας.

Η φερριτίνη είναι ο μηχανισμός ελέγχου των αποθεμάτων σιδήρου στον οργανισμό. Όταν λαμβάνουμε περισσότερο σίδηρο απ' όσο χρειαζόμαστε, η φερριτίνη αποθηκεύει στο εσωτερικό της τον περίσσιο σίδηρο. Εάν τα επίπεδα σιδήρου μειωθούν, τότε η φερριτίνη

αυτομάτως απελευθερώνει τον αποθηκευμένο σίδηρο για να αντισταθμίσει την έλλειψή του.

Το πρώτο βήμα για να αυξήσετε τη φερριτίνη σας είναι να καταναλώνεται επαρκή ποσότητα σιδήρου και δευτερευόντως να υιοθετήσετε διατροφικές στρατηγικές για καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου.

Πηγές σιδήρου

Οι καλύτερες πηγές σιδήρου στη διατροφή μας είναι οι εξής:

- συκώτι

- κακάο

- φασόλια

- φακές

- αρακάς

- σοκολάτα

- κατσικίσιο κρέας 

- γαρίδες

- καλαμάρια

- σταφίδες

- αυγό

- σπανάκι

- γαλοπούλα

- μοσχαρίσιο κρέας

- καπνιστά ψάρια

- λιπαρά ψάρια

- χοιρινό κρέας

- κοτόπουλο

- ξηροί καρποί

Μην ξεχνάτε ότι η ικανότητα απορρόφησης του σιδήρου εξαρτάται από την ίδια τη μορφή του σιδήρου (σίδηρος ζωικής ή φυτικής προέλευσης).

Ο αιμικός σίδηρος (σίδηρος ζωικής προέλευσης) απορροφάται ευκολότερα από τον οργανισμό και βρίσκεται σε τροφές όπως τα οστρακοειδή, το κόκκινο κρέας, τα πουλερικά και τα ψάρια. Κατά μέσο όρο, ο οργανισμός απορροφά το 15-35% του συνολικού αιμικού σιδήρου που προσλαμβάνουμε.

Ο μη αιμικός σίδηρος (σίδηρος κυρίως φυτικής προέλευσης) δεν απορροφάται τόσο εύκολα. Βρίσκεται στα δημητριακά, τα όσπρια, το σπανάκι κ.α. Ποσότητες μη αιμικού σιδήρου μπορούμε να πάρουμε και από προϊόντα ζωικής προέλευσης, όπως τα αυγά και το γάλα. Βέβαια, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι πηγές μη αιμικού σιδήρου περιέχουν επίσης άλατα του φυτικού οξέος, συστατικά που δεσμεύονται με το σίδηρο και τον βοηθούν να μεταφερθεί και να απορροφηθεί.

Παράγοντες που προωθούν την απορρόφηση του σιδήρου

- βιταμίνη C (πορτοκάλι και λοιπά εσπεριδοειδή, μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανο, κουνουπίδι, πιπεριά, ακτινίδιο, πατάτα, φράουλα, τομάτα κ.ά.)

- μοσχαρίσιο κρέας

- πουλερικά

- σολομός

- χοιρινό κρέας

- κιτρικό οξύ (λεμόνια και λοιπά εσπεριδοειδή, ακτινίδιο, φράουλες κ.ά.)

Από την άλλη, συστατικά όπως το ασβέστιο, ο ψευδάργυρος, το μαγνήσιο και ο χαλκός, η μέντα, το χαμομήλι, ο καφές και το κακάο αναστέλλουν την απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να βγάλετε από τη ζωή σας τα παραπάνω, απλώς θα πρέπει αν αποφεύγετε την κατανάλωση αμέσως πριν ή αμέσως μετά την κατανάλωση ενός γεύματος που περιέχει τροφές πλούσιες σε σίδηρο.

Εάν ο γιατρός σας έχει προτείνει τη λήψη συμπληρώματος σιδήρου, καλό θα είναι να το παίρνετε μία ώρα πριν ή δύο ώρες μετά από ένα γεύμα.

Πολύ καλοί συνδυασμοί για την απορρόφηση του σιδήρου είναι:

- Σαλάτες με ξηρούς καρπούς, φρούτα (πορτοκάλι, αβοκάντο) και σουσάμι

- Λεμόνι στις σαλάτες

- Λεμόνι στα όσπρια

- Φακόρυζο, ρεβιθόρυζο

- Κρέας ή ψάρι μαζί με σαλάτες (ντοματοσαλάτα με πιπεριά, σαλάτα λάχανο-καρότο, σαλάτα με μαυρομάτικα φασόλια, μαϊντανό, ντομάτα και πιπεριές, σαλάτα με σπαράγγια, σαλάτα μπρόκολο-κουνουπίδι) και ψωμί ολικής άλεσης

- Φρούτα με ξηρούς καρπούς (φράουλες, αβοκάντο, πορτοκάλια)

- Αποξηραμένα φρούτα με ξηρούς καρπούς

- Γάλα με δημητριακά ολικής αλέσεως και ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα και σουσάμι

- Σαλάτες με τυρί ή αυγό και ψωμί ολικής άλεσης

Read More