Επίκαιρο μεγάλο και σίγουρα λίγο περίεργο θέμα αυτό με τίς πυρκαγιές. Πυρκαγιές λοιπόν εφ' όλης τής επικράτειας, και μάλιστα σε ιδιαίτερα σημεία, με πολύ ιδιαίτερες προδιαγραφές ανάπτυξης, πού δυστυχώς βρίσκονται υπό δασική κατοχή και διαχείριση. Για να γίνει πιό κατανοητό αυτό, ας πούμε ότι έχει κάποιος ένα αγροτεμάχιο μέσα σε ένα δάσος, αυτό το τεμάχιο γής λοιπόν το διαχειρίζεται η δασική υπηρεσία, ο ιδιοκτήτης του πληρώνει τούς φορους που του αναλογούν αλλα μέχρι εκεί. Δέν μπορεί να το εκμεταλλευτεί σε καμιά περίπτωση, ούτε να το σπείρει, ούτε να χτίσει, ούτε κότα δε μπορεί να βάλει και βέβαια ούτε να το εμπορευθεί, να το πουλήσει κλασικά.
Αυτό είναι το πρώτο που συμβαίνει σε αυτόν τόν άμοιρο τον ιδιοκτήτη, το δεύτερο που του συμβαίνει αυτού του καψερού, είναι οτι τα 50 στρεματάκια που έχει, αλλά του παρακρατεί εντέλει το ελληνικό δημόσιο -δασαρχείο έχουν αποκτήσει τεράστια οικονομική αξία λόγω τής περιοχής, είναι παραλιακό λογου χάριν, ενδείκνυται για σαλέ η ξενοδοχειακή μονάδα και πάει λέγοντας.
Σκάει λοιπόν στον ιδιοκτήτη ένας επενδυτής (όχι απο αυτούς που μάζεψε εδώ ο Τσίπρας, απο τούς άλλους αυτούς με τα λεφτά στο χέρι), και του λέει ότι ενδιαφέρεται και πληρώνει αδρά για το αγροτεμάχιο, πληρώνει δηλαδή κανα 5άρι εκατομμύρια.
Σε αυτό το σημείο βαράει τα πρώτα εγκεφαλικά ο ιδιοκτήτης, μά του λέει ανθρωπέ μου είναι δασικό δεν μπορώ να το πουλήσω δεν μου το δίνουν, και ταυτόχρονα μπήγει τα κλάμματα που τόσο χρήμα ετοιμάζετε να πετάξει. Υπόσχεται όμως οτι θα κινήσει τήν όποια διαδικασία υπάρχει αν υπάρχει για να αποχαρακτηρίσεο τήν ιδιοκτησία του απο δασική σε προσωπική του ιδιοκτησία.
Ξεκινάει κοιτάει τι λεφτά έχει μαζέψει, κανά πεντάρι χιλιάρικα που είχε για κανα γιατρό, και βρίσκει ένα δικηγόρο αρμόδιο γιαυτά τα θέματα. Μπαίνει και αυτός στο παιγνίδι, ξεκινάει τίς διαδικασίες δικαστήρια κόντρα δικαστήρια και σε κάποια στιγμή μαθαίνει κατά λάθος εκεί στούς διαδρόμους τών δικαστηρίων οτι ουδέποτε αποχαρακτηρίζεται αγροτεμάχιο από την δασική υπηρεσία όσο είναι αγροτεμάχιο δηλαδή φιλοξενεί πανίδα και χλωρίδα φυσική. Εκτός από κάποιες σύνθετες περιπτώσεις που αναφέρονται εδώ http://www.opengov.gr/minenv/?p=5306 και πιθανόν είναι υπερδύσκολες.
Ο ανθρωπάκος λοιπόν με την ιδιοκτησία έχει φάει κάνα δυό χρονάκια αλλά και τα λεφταδάκια πού είχε για κανά γιατρό, (τάκανε δικηγόρους και τοπογραφικά βλέπεις)και έχει και τον επενδυτή κάθε μέρα στο τήλ για να μάθει τήν πρόοδο τής κατάστασης και αυτός. Μέσα σε όλο αυτό λοιπόν, δικηγόροι, τοπογράφοι, δικαστήρια, πολ. μηχανηκοί, δασική υπηρεσία, υπουργείο πολιτισμού μην έχουμε τίποτα αρχαία και δε τάχουμε βρεί, χάνει την υπομονή του ο επενδυτής, θέλει να επενδύσει ζεστό χρήμα και παρεμποδίζεται, κάτι πρέπει να γίνει.
Εδώ πέφτει η μεγάλη ιδέα απο τον επενδυτή στον ιδιοκτήτη: ρε φίλε δε γίνεται να περιμένουμε άλλο τίς υπηρεσίες, έχει περάσει τόσος καιρός εγώ χάνω εκκατομμύρια για να μη πώ ότι και εσύ χάνεις χρήμα και μάλιστα ζεστό, και τί να κάνουμε φίλε μου βλέπεις εσύ να γίνεται τίποτα? Εμ βέβαια γίνεται δε γίνεται? Απλά θα είσαι εχέμυθος ξέρεις δεν είναι και τόσο άμεμπτο αυτό πού θα κάνουμε. Τι εννοείς δηλαδή ρε φίλε απαντάει ο ιδιοκτήτης, μα φίλε μου θα το κάψουμε τι να κάνουμε δε γίνεται αλλιώς θα σταματήσει να είναι αγρός, θα έρθει στην ιδιοκτησία σου και θα μου το πουλήσεις σε κανά χρονο υπολογίζω, τσίμπα και μιά παχουλή προκαταβολή για τα έξοδα και όλα καλά.
Ο ανθρωπάκος σοκαρίστικε, δεν κοιμήθηκε καθόλου όλο το βράδυ, ούτε κάν απαντούσε στίς εκκλήσεις τής συζύγου για το τί έχει, μεγάλο πρόβλημα, αλλά ρε φίλε δε τα βρίσκεις και στο δρόμο 5 εκκατομμύρια, και στο κάτω κάτω δικό μου είναι, σκέφτηκε, γιατί να μην μπορώ να το εκμεταλλευτώ, τί θα πεί δηλαδή ζώνη natura και δασική υπηρεσία.
Με αυτές τίς σκέψεις και σίγουρα πολλές ακόμα σχετικά με τα χρήματα πού θα εισέπρατε, πήρε τη μεγάλη απόφαση και συμφώνησε με τον επενδυτή ο οποίος βέβαια τον συνεχάρη. Έτσι λοιπόν άλλη μια φωτιά μπήκε και κατέκαψε ολόκληρες εκτάσεις, φωνάζουν οι πολίτες για το πράσινο αλλά δεν παρατηρούν τίς ανεμογεννήτριες που φύτρωσαν στο κομμάτι που κάηκε. Η τάδε ξενοδοχειακή μονάδα με 10.000 κλίνες εκεί που είχε καεί πρίν 5 χρόνια, έτσι λοιπόν τελειώνει το σημερινό παραμυθάκι και έζησαν αυτοί καλά, ο ιδιοκτήτης με τα εκκατομμυριάκια του, ο επενδυτής με τα επερχόμενα δισεκατομμυριάκια του, και εμείς στο ντορό να φωνάζουμε, ένας θεός ξέρει γιατί, απο άγνοια ίσως.
Οπώς και να έχει όμως να περνάτε καλά και να προσέχετε τήν υγεία σας, μόνο υγιείς μπορείτε να αγαπάτε αλλήλους.
ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ
