ΣΥΝΔΙΑΣΜΌΣ ΤΡΟΦΩΝ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΦΕΡΡΙΤΙΝΗΣ

Η φερριτίνη είναι μια πρωτεΐνη που παράγεται φυσικά από τον οργανισμό και βρίσκεται στο εσωτερικό των κυττάρων.

Η φερριτίνη αποθηκεύει τον σίδηρο ώστε ο οργανισμός μας να μπορεί να τον χρησιμοποιήσει όποτε τον χρειάζεται. Τα επίπεδα της φερριτίνης, όπως μετρώνται με τη βοήθεια αιματολογικής εξέτασης, αποτελούν βασικό δείκτη για τη διάγνωση τηςαναιμίας.

Η φερριτίνη είναι ο μηχανισμός ελέγχου των αποθεμάτων σιδήρου στον οργανισμό. Όταν λαμβάνουμε περισσότερο σίδηρο απ' όσο χρειαζόμαστε, η φερριτίνη αποθηκεύει στο εσωτερικό της τον περίσσιο σίδηρο. Εάν τα επίπεδα σιδήρου μειωθούν, τότε η φερριτίνη

αυτομάτως απελευθερώνει τον αποθηκευμένο σίδηρο για να αντισταθμίσει την έλλειψή του.

Το πρώτο βήμα για να αυξήσετε τη φερριτίνη σας είναι να καταναλώνεται επαρκή ποσότητα σιδήρου και δευτερευόντως να υιοθετήσετε διατροφικές στρατηγικές για καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου.

Πηγές σιδήρου

Οι καλύτερες πηγές σιδήρου στη διατροφή μας είναι οι εξής:

- συκώτι

- κακάο

- φασόλια

- φακές

- αρακάς

- σοκολάτα

- κατσικίσιο κρέας 

- γαρίδες

- καλαμάρια

- σταφίδες

- αυγό

- σπανάκι

- γαλοπούλα

- μοσχαρίσιο κρέας

- καπνιστά ψάρια

- λιπαρά ψάρια

- χοιρινό κρέας

- κοτόπουλο

- ξηροί καρποί

Μην ξεχνάτε ότι η ικανότητα απορρόφησης του σιδήρου εξαρτάται από την ίδια τη μορφή του σιδήρου (σίδηρος ζωικής ή φυτικής προέλευσης).

Ο αιμικός σίδηρος (σίδηρος ζωικής προέλευσης) απορροφάται ευκολότερα από τον οργανισμό και βρίσκεται σε τροφές όπως τα οστρακοειδή, το κόκκινο κρέας, τα πουλερικά και τα ψάρια. Κατά μέσο όρο, ο οργανισμός απορροφά το 15-35% του συνολικού αιμικού σιδήρου που προσλαμβάνουμε.

Ο μη αιμικός σίδηρος (σίδηρος κυρίως φυτικής προέλευσης) δεν απορροφάται τόσο εύκολα. Βρίσκεται στα δημητριακά, τα όσπρια, το σπανάκι κ.α. Ποσότητες μη αιμικού σιδήρου μπορούμε να πάρουμε και από προϊόντα ζωικής προέλευσης, όπως τα αυγά και το γάλα. Βέβαια, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι πηγές μη αιμικού σιδήρου περιέχουν επίσης άλατα του φυτικού οξέος, συστατικά που δεσμεύονται με το σίδηρο και τον βοηθούν να μεταφερθεί και να απορροφηθεί.

Παράγοντες που προωθούν την απορρόφηση του σιδήρου

- βιταμίνη C (πορτοκάλι και λοιπά εσπεριδοειδή, μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανο, κουνουπίδι, πιπεριά, ακτινίδιο, πατάτα, φράουλα, τομάτα κ.ά.)

- μοσχαρίσιο κρέας

- πουλερικά

- σολομός

- χοιρινό κρέας

- κιτρικό οξύ (λεμόνια και λοιπά εσπεριδοειδή, ακτινίδιο, φράουλες κ.ά.)

Από την άλλη, συστατικά όπως το ασβέστιο, ο ψευδάργυρος, το μαγνήσιο και ο χαλκός, η μέντα, το χαμομήλι, ο καφές και το κακάο αναστέλλουν την απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να βγάλετε από τη ζωή σας τα παραπάνω, απλώς θα πρέπει αν αποφεύγετε την κατανάλωση αμέσως πριν ή αμέσως μετά την κατανάλωση ενός γεύματος που περιέχει τροφές πλούσιες σε σίδηρο.

Εάν ο γιατρός σας έχει προτείνει τη λήψη συμπληρώματος σιδήρου, καλό θα είναι να το παίρνετε μία ώρα πριν ή δύο ώρες μετά από ένα γεύμα.

Πολύ καλοί συνδυασμοί για την απορρόφηση του σιδήρου είναι:

- Σαλάτες με ξηρούς καρπούς, φρούτα (πορτοκάλι, αβοκάντο) και σουσάμι

- Λεμόνι στις σαλάτες

- Λεμόνι στα όσπρια

- Φακόρυζο, ρεβιθόρυζο

- Κρέας ή ψάρι μαζί με σαλάτες (ντοματοσαλάτα με πιπεριά, σαλάτα λάχανο-καρότο, σαλάτα με μαυρομάτικα φασόλια, μαϊντανό, ντομάτα και πιπεριές, σαλάτα με σπαράγγια, σαλάτα μπρόκολο-κουνουπίδι) και ψωμί ολικής άλεσης

- Φρούτα με ξηρούς καρπούς (φράουλες, αβοκάντο, πορτοκάλια)

- Αποξηραμένα φρούτα με ξηρούς καρπούς

- Γάλα με δημητριακά ολικής αλέσεως και ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα και σουσάμι

- Σαλάτες με τυρί ή αυγό και ψωμί ολικής άλεσης

Read More

ΦΕΡΡΙΤΙΝΗ ΤΙ ΕΊΝΑΙ;;

Η φερριτίνη είναι η κύρια πρωτεΐνη αποθήκευσης σιδήρου του σώματος. Τα επίπεδα φερριτίνης στο αίμα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την έμμεση μέτρηση των επιπέδων του σιδήρου στο σώμα.

Η φερριτίνη έχει το σχήμα μιας κοίλης σφαίρας που επιτρέπει την είσοδο κάποιας ποσότητας σιδήρου για αποθήκευση.

Το τεστ φερριτίνης στο αίμα εφαρμόζεται στο φλεβικό αίμα και ουσιαστικά δεν απαιτεί κάποια ειδική εξέταση. Το άτομο αρκεί απλά να δώσει ένα δείγμα αίματος και σε αυτό να γίνει η εξειδικευμένη ανάλυση.

Ποια είναι τα φυσιολογικά επίπεδα φερριτίνης;

Τα αποτελέσματα μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ εργαστηρίων, αλλά σε γενικές γραμμές, τα κανονικά επίπεδα φερριτίνης στο αίμα είναι 12-300 νανογραμμάρια ανά χιλιοστόλιτρο αίματος (ng/mL) για τους άνδρες και 12 έως 150 ng/mL για τις γυναίκες.

Τι δείχνει η ανεβασμένη φερριτίνη στο αίμα;

Τα υψηλά επίπεδα της φερριτίνης μπορεί να είναι ενδεικτικά μιας διαταραχής αποθήκευσης σιδήρου, όπως η αιμοχρωμάτωση.

Πρόκειται για μια κληρονομική (γενετική) διαταραχή στην οποία υπάρχει υπερβολική συσσώρευση του σιδήρου στο σώμα. Σε άτομα με κληρονομική αιμοχρωμάτωση, η ημερήσια απορρόφηση του σιδήρου από τα έντερα είναι μεγαλύτερη από την ποσότητα που χρειάζεται ο οργανισμός για να αντικαταστήσει τις απώλειες που έχει σε σίδηρο. Δεδομένου ότι το σώμα δεν μπορεί να αυξήσει την απέκκριση σιδήρου, ο επιπλέον απορροφούμενος σίδηρος συσσωρεύεται στο σώμα.

Ένας άνδρας με αιμοχρωμάτωση μπορεί να συσσωρεύσει έως και 20 γραμμάρια σιδήρου σώματος από την ηλικία των 40 έως των 50 ετών (η κανονική περιεκτικότητα σε σίδηρο για το σώμα είναι 3-4 γραμμάρια). Η περίσσεια σιδήρου συσσωρεύεται σε αρθρώσεις, ήπαρ, όρχεις και καρδιά, προκαλώντας βλάβη σε αυτά τα όργανα.

Οι γυναίκες με αιμοχρωμάτωση συσσωρεύουν σίδηρο με βραδύτερο ρυθμό από ό,τι οι άνδρες, επειδή χάνουν περισσότερο σίδηρο από τους άνδρες. Ως εκ τούτου, αναπτύσσουν τα τυπικά συμπτώματα της βλάβης οργάνων από περίσσεια σιδήρου περίπου 10 χρόνια αργότερα από τους άνδρες.

Τα άτομα με κληρονομική αιμοχρωμάτωση μπορεί να έχουν τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Σεξουαλική δυσλειτουργία
• Καρδιακή ανεπάρκεια
• Πόνους στις αρθρώσεις
• Κίρρωση του ήπατος
• Σακχαρώδη διαβήτη
• Κόπωση
• Σκούρο χρώμα δέρματος

Τα συμπτώματα προκύπτουν επειδή σίδηρος συσσωρεύεται στα όργανα και οδηγεί στην καταστροφή και την απώλεια της κανονικής τους λειτουργίας.

Τι δείχνει η χαμηλή φερριτίνη στο αίμα;

Τα χαμηλά επίπεδα της φερριτίνης σημαίνουν συνήθως ανεπάρκεια σιδήρου. Χωρίς αρκετό σίδηρο, ο οργανισμός δεν μπορεί να παράγει επαρκή επίπεδα αιμοσφαιρίνης, ένα συστατικό των ερυθρών αιμοσφαιρίων που τους επιτρέπει να μεταφέρουν οξυγόνο. Αυτό οδηγεί σε σιδηροπενική αναιμία. Η ήπια αναιμία είναι πιθανό να μην παράγει καθόλου συμπτώματα.

Πιο σοβαρές περιπτώσεις αναιμίας μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως:

• Δυσκολία στην αναπνοή
• Κόπωση
• Ζάλη
• Χλωμό δέρμα
• Ταχυκαρδία

http://www.medicinenet.com

Read More